Nie każdy jacht był wyposażony w obieg wody, zwłaszcza jeśli była to niewielka jednostka, przeznaczona raczej do krótkich, zazwyczaj jednodniowych rejsów. Bieżąca woda była jednak udogodnieniem które było atrakcyjne dla niemal każdego właściciela luksusowej jednostki, dlatego też system obiegu wody był jedną z pierwszych modyfikacji jakie przechodziły wszystkie jachty nie posiadające już takowego.
Pompy wodne do małych jednostek morskich
Kapitanowie korzystali z bardzo różnych rozwiązań technicznych by ulepszyć swoje jednostki, wyposażając je w nawet najprostszy ciąg wodny, aczkolwiek bodaj najłatwiejszym i najszybszym było zamontowanie na jachcie pomp, tworzących stały obieg zamknięty. Typowe pompy do jachtu, jakie montowane były właśnie na małych jednostkach, przeznaczonych do odbywania krótkich rejsów należały do bardzo kompaktowych urządzeń, które można było zamontować niemal w dowolnym miejscu w maszynowni lub pod pokładem, choć najczęściej podłączane były one tuż obok silnika. Pompy zasilane były bowiem bezpośrednio z silnika jachtu, i nie funkcjonowały gdy nie był on włączony, głównie ze względu na oszczędność energii i paliwa. Te pompy należały do najmniejszych odmian, i nie wymagały zbyt dużych prac przy instalacji, choć posiadały porównywalnie mniejszą moc od modeli większych i bardziej wszechstronnych. Do stworzenia podstawowego obiegu wody były jednak w zupełności wystarczające, dlatego też można je było najczęściej spotkać na małych prywatnych jednostkach, których właściciele nie planowali zbyt ekstensywnych ulepszeń, głównie z powodu niskiego kosztu zakupu i montażu. Duże egzemplarze pomp wodnych do jednostek morskich były natomiast o wiele bardziej wielozadaniowe, choć posiadały odpowiednio większe gabaryty, przez które nie zalecano ich montażu na jachtach o małych rozmiarach. Były one wyposażone we własne baterie, umożliwiające pracę na życzenie nawet do dwunastu godzin, ładowane w momencie pracy silnika jachtu.
Największe odmiany, instalowane fabrycznie na jachtach luksusowych o bardzo dużym tonażu, umożliwiały natomiast nie tylko stworzenie kilku zamkniętych ciągów wodnych, ale również ich ogrzewanie, głównie za pomocą ciepła wydzielanego przez silnik jachtu lub też systemów grzewczych. Mogły więc służyć do zapewniania ciepłej wody lub ogrzewania na jednostce, a w razie potrzeby były również używane jako system wyciągowy w przypadku zalania wnętrza jednostki. Te pompy posiadały własne źródła zasilania, niezależne od głównego napędu jachtu, wymagając osobnego zbiornika paliwa.